Het epicentrum van de wereldwijde anti-LHBT-beweging speelde zich dit jaar af in het Italiaanse Verona. De stad, bekend vanwege Shakespeares Romeo en Julia, organiseerde het World Congress of Families. Het jaarlijkse evenement is bedoeld om “wereldleiders, organisaties en families te verenigen om te bevestigen, te vieren en te verdedigen dat het natuurlijke gezin de enige fundamentele en duurzame eenheid in de maatschappij is.” Critici beschouwen het World Congress of Families echter als een verkapte anti-LHBT-manifestatie. “Bij het congres zijn veel wereldleiders aanwezig. Zo waren er de Oegandese politici die voorstander zijn van de doodstraf voor homo’s, maar ook de vicepremier van Italië,” legt Bonny uit aan OUT.tv.

Hij was zelf bij het congres voor zijn onderzoek. Hij deed zich voor als journalist, met als dekmantel dat hij verslag van het evenement wilde doen. Hij werd alleen niet toegelaten en kreeg te horen niet welkom te zijn. Toen hij toch naar binnen wist te komen, duurde het niet lang voordat hij werd opgemerkt. “Ik was misschien vier minuten binnen, voordat een persvoorlichter me zag. Die riep meteen de beveiliging.” Hij werd naar eigen zeggen hardhandig naar buiten gebracht.

 Brian Brown, mede-oprichter World Congress of Families in 2015

De onderzoeker was in de Italiaanse stad omdat hij zich verdiepte in de relatie tussen hooggeplaatste Russen en Hongaren, wat een goede reden kan zijn voor het feit dat hij geen toegang kreeg. Volgens Bonny zijn op het congres altijd veel Russen aanwezig die connecties hebben met oligarchen dichtbij de Russische president Vladimir Poetin. “Rusland gebruikt LHBT’ers als reden voor demografische achteruitgang. Maar er zit ook een politieke reden achter: het is eigenlijk een strijd tegen de liberale democratie. In de laatste twintig jaar zijn de grootste liberale verworvenheden de LHBT-rechten. Als ze tegen die liberale democratie in willen gaan, moeten ze de LHBT-gemeenschap ondermijnden.”

Russische invloed

“Tijdens mijn vrijwilligerswerk in Oost-Europa werd er vaak gevraagd waarom ik geen onderzoek deed naar de invloed van Rusland op LHBT-rechten,” vertelt Bonny. Hij besloot dat te onderzoeken en verbleef een half jaar in Boedapest. Hij spitte naar informatie op het internet en had gesprekken met experts. “Ik sprak met veel politici, diplomaten, inlichtingendiensten en activisten. Sommigen waren echt verbaasd over mijn bevindingen.” 

Die bevindingen draaien om contacten tussen prominente Russen en Hongaren op het gebied van de anti-LHBT-lobby, met een grote rol voor het World Congress for Families. Volgens het door hem gepubliceerde onderzoek heeft de huidige Hongaarse regering via staatssecretaris Katalin Novák contacten met verschillende hooggeplaatste Russen. Eén daarvan is de Igor Beloborodov, een medewerker van het Russisch strategisch instituut RISS. Dat is hetzelfde instituut die verdacht wordt van de inmenging in de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Volgens Foreign Policy schreef Beloborodov mee aan een rapport dat beweerde dat de hiv-epidemie veroorzaakt wordt door het gebruik van condooms. De beste oplossing volgens Beloborodov? Een heteroseksuele relatie hebben waarbij de partners loyaal zijn aan elkaar. Bonny ontdekte dat Beloborodov staatssecretaris Novák uitnodigde voor het Russische International Forum For The Large Family And Future Of Humanity. In het onderzoek komen nog veel meer relaties tussen Russen en Hongaren aan bod.

De vijandigheid tegenover de LHBT-gemeenschap is iets relatief nieuws voor Hongarije: in 2009 werd er nog een wet aangenomen waarin koppels van hetzelfde geslacht een geregistreerd partnerschap konden krijgen.

Katalin Novák, staatssecretaris voor Familiezaken en Jeugd

Gevoelige snaar

Het werk dat Bonny verricht wordt in de gaten gehouden. “Ik was bij de Pride in Georgië, die helaas niet doorging, en werd constant gevolgd door twee mannen in zwarte kleding. Ook zijn er pogingen geweest om mijn e-mail te hacken.” Bonny moet met zijn bronnen spreken via niet traceerbare verbindingen. Zelfs zijn onderzoek over de Hongarije-Ruslandrelaties werd een half uurtje offline gehaald. “Je raakt eraan gewend,” vertelt hij, “in het begin is het wel frustrerend, maar ze zullen mij nooit wat aan doen. Dat zou een te grote rel worden. De personen waar ik contact mee heb, die lopen wel gevaar.”

 “Je merkt dat mijn onderzoek een gevoelige snaar heeft geraakt. Ik ben benieuwd wat er nog meer boven water kan komen, want de relaties in mijn onderzoek proberen ze op zich niet geheim te houden. Er is dus nog veel meer.”

Wanneer regeringen actief LHBT-emancipatie bestrijden, moet het strijden voor gelijke rechten ook anders, vindt Bonny. “De situatie verschilt van 2001 en 2003, waar we ons in Nederland en België konden richten op acceptatie en tolerantie. Het is nu anders. Het gaat nu om iets veel groters: het gaat om democratische waarden. De strijd moet harder gestreden worden. Als grote Russische bedrijven als Gazprom zich uitten tegen homoseksualiteit, dan moeten Facebook, Apple en Microsoft zich juist ervóór uitspreken. En dat is meer dan alleen meedoen met Pride.”

Bonny probeert met zijn onderzoek nu bewustzijn over de anti-LHBT-lobby te creëren onder ngo’s en politici, om ervoor te zorgen dat ‘Romeo en Julia’ óók ‘Romeo en Romeo’ of ‘Julia en Julia’ kan zijn.