De normalisatie van haatzaaiende uitlatingen door politieke en religieuze leiders heeft geleid tot recordniveaus van anti-LGBTI-geweld. Door vooroordelen gemotiveerde aanvallen en haatmisdrijven nemen in heel Europa toe. In Polen, Servië, Italië en België stijgt het aantal meldingen van intimidatie en fysieke aanvallen. Uit de EU-LGBTIQ Survey III (2024) blijkt dat 55% van de respondenten in het afgelopen jaar met intimidatie te maken heeft gehad, tegenover 37% in 2019. Het aantal gevallen van pesten op school steeg van 46% naar 67%. Ook in Nederland en Spanje laten rapporten een toename zien van publieke discriminatie en gewelddadige aanvallen tegen LGBTI-personen.
Regeringen in Albanië, Italië, Slowakije en Hongarije presenteren LGBTI-rechten als een bedreiging voor traditionele waarden. Ondertussen is de toegang tot transzorg sterk beperkt in Georgië, Hongarije, Ierland, Roemenië en het Verenigd Koninkrijk. 'LGBT-propagandawetten', die LGBTI-zichtbaarheid en discussies criminaliseren, zijn ingevoerd of voorgesteld in Azerbeidzjan, Belarus, Bulgarije, Kazachstan, Slowakije en Rusland, waardoor representatie in het onderwijs en de openbare ruimte wordt beperkt. In Zweden wordt gedebatteerd over het opnemen van LGBTI-thema's in scholen, hoewel de juridische bescherming daar behouden blijft.
LGBTI-asielzoekers worden eveneens geconfronteerd met grote obstakels door beperkend beleid en een gebrek aan ondersteuning. Rapporten uit Oostenrijk, België, Bulgarije, IJsland, Italië, Litouwen, Luxemburg, Malta en Nederland wijzen op inadequate huisvesting en gebrekkige asielprocedures.
Naast juridische maatregelen worden in Bulgarije, Georgië, Hongarije, Kirgizië en Montenegro 'buitenlandse agent'-wetten gebruikt om maatschappelijke organisaties aan te pakken. LGBTI-groepen worden gedwongen zich te registreren als buitenlands gefinancierde entiteiten, wat hun geloofwaardigheid en werkzaamheden ondermijnt. In Duitsland en Spanje proberen conservatieve groepen de invloed van LGBTI-belangengroepen te beperken, hoewel zonder formele wetswijzigingen. Deze trends wijzen op een bredere aantasting van democratische vrijheden.
Ondanks deze uitdagingen blijven rechtbanken in Duitsland, Frankrijk, Nederland en Zweden LGBTI-rechten handhaven met uitspraken over asielaanvragen, regelgeving rond haatzaaiende uitlatingen en wettelijke erkenning van genderidentiteit. Sommige regeringen hebben ook hun anti-haatzaaiingswetten aangescherpt om discriminatie tegen te gaan.
Nu extreemrechtse invloeden in Europa toenemen, worden LGBTI-personen steeds vaker als politieke zondebokken gebruikt. Het ILGA-Europe-rapport legt een direct verband tussen deze beperkingen en de verzwakking van democratische instellingen, en benadrukt de bredere gevolgen van deze ontwikkelingen.
