Naar schatting deden ongeveer 2000 deelnemers mee aan de optocht. Onder het motto ima izac, wat ruwweg vertaald kan worden als “open de deur”, liep de menigte zwaaiend met vlaggenstokken en protestborden een route van anderhalve kilometer. “We zijn hier, we bestaan en we hebben de moed om te vechten voor onze levens”, speechte één van de organisatoren van de optocht.

De opgerukte politiemacht was er om de pride-gangers te beschermen tegen eventuele tegenstanders. In de voorafgaande dagen waren er door conservatieve groepen al protesten georganiseerd om te strijden voor “traditionele” familiewaarden. Op de dag van de Pride zelf hield een islamitische groep een tegendemonstratie in een park. Ze lieten onder andere weten dat ze de optocht een schande voor de stad vonden.

De organisatie van de Pride had haar deelnemers aangeraden om na het evenement zonder Pride-symbolen naar huis te gaan, om hen te beschermen tegen eventuele negatieve reacties.

Bosnië is het laatste land van de Balkan waar nog geen Pride Parade had plaatsgevonden. Het land staat erom bekend erg conservatief te zijn. De helft van de bevolking is moslim, een ander groot deel is christelijk.

In de meer conservatievere landen gebeurt het vaker dat een Pride Parade door politie omgeven wordt. In augustus was dit bijvoorbeeld het geval bij een optocht in Polen.