Malta, België en Denemarken zijn net als vorig jaar de top drie landen in Europa als het gaat om LGBT+-wetgeving, alleen heeft België Denemarken ingehaald. Vorig jaar was Denemarken tweede, maar aangezien België genderidentiteit en geslachtskenmerken als verzwarende factoren in het wetboek van strafrecht heeft opgenomen staat dat land nu op de tweede plaats.
Grote stijgers in de lijst zijn Spanje, IJsland en Moldavië. Een belangrijke reden voor de stijging van Spanje (van 10 naar 4) is het invoeren van het zelfbeschikkingsrecht voor trans personen, wat inhoudt dat er geen arts of psycholoog nodig is om het geslacht op het paspoort te wijzigen. In IJsland (van 11 naar 5) zijn genderidentiteit en geslachtskenmerken opgenomen als verzwarende factoren in het strafrecht en ontwikkelde het land een actieplan om geweld en discriminatie tegen LGBT+’ers strenger te straffen. Ook in Moldavië (37 naar 23) worden grote stappen gezet naar wetgeving die LGBT+’ers moet beschermen.
Opvallend is dat Nederland, ooit een pionier wat betreft LGBT+-rechten van de 13e naar de 14e plek zakt. Die daling is al een aantal jaar gaande. Het land, dat als eerste het homohuwelijk legaliseerde, heeft relatief weinig wettelijke bescherming voor zowel trans- als intersekse personen. Ook worden non-binaire personen in Nederland niet wettelijk erkend en schort het aan de wettelijke erkenning van transgender ouders. ILGA ziet dat anti-transgenderretoriek toeneemt in het Nederlandse parlement. Daarnaast kent Nederland geen specifieke wetgeving over het bestraffen van geweld en haatzaaien tegenover LGBT+’ers. Het is niet zozeer dat de rechten van LGBT+'ers in Nederland verslechteren, maar het land blijft achter wat betreft nieuwe wetgeving.
Polen, Rusland, Armenië, Turkije en Azerbeidzjan zijn de hekkensluiters van de lijst.
